Μονομάχος ψάρι για συντροφιά
Το ψάρι μονομάχος (Betta splendens) είναι ένα ψάρι του γλυκού νερού που είναι αρκετά δημοφιλές ως ψάρι ενυδρείου, εν μέρει χάρη στο εξωτικό του χρώμα καθώς και το περίεργο σώμα του. Συνήθως, το μακρύ πέπλο που έχει στο πίσω μέρος του σώματός του έχει πιο ανοιχτό χρώμα από ότι το υπόλοιπο σώμα του. Το μέρος του σώματος που κινείται καθώς το ψάρι κολυμπάει είναι δύο μικρά πτερύγια δεξιά και αριστερά στο σώμα του. Το ψάρι προέρχεται από τη Νοτιοανατολική Ασία και συγκεκριμένα από την περιοχή του Σιάμ (σήμερα Ταϊλάνδη) και της Μαλαισίας, όπου απαντάται ελεύθερο στη φύση, με λιγότερο εντυπωσιακά όμως χρώματα.
Παρόλο που λέγεται "μονομάχος", το ψάρι είναι πολύ ήρεμο. Θα γίνει άγριο και επιθετικό, μόνο όταν είναι μαζί με άλλα ψάρια του είδους του. Οι αρσενικοί μονομάχοι επιτίθενται σε άλλους αρσενικούς, και μόνο ο ένας επιβιώνει από τη μάχη. Οι αρσενικοί μονομάχοι επιτίθενται ακόμα και στη δική τους αντανάκλαση. Οι μονομάχοι ζουν γύρω στα τέσσερα με πέντε χρόνια. Οι αποχρώσεις ποικίλλουν. 
Για να διατηρηθεί υγιής ο Μονομάχος, χρειάζεται άφθονο, καθαρό, και χλιαρό νερό. Η θερμοκρασία του ενυδρείου δεν πρέπει να πέφτει κάτω από 23,5 βαθμούς Κελσίου, ενώ η ιδανική κυμαίνεται μεταξύ 25,5 και 26,5 Κελσίου. Για να συντηρηθούν στο ακέραιο αυτές οι θερμοκρασίες, απαιτούνται ένας θερμαντήρας & ένα θερμόμετρο.
Στην αντίθετη περίπτωση, της πτώσης θερμοκρασίας μέσα στο ενυδρείο, δηλαδή κάτω από 23,5 μέχρι 20,5 βαθμούς, είναι σίγουρο πως θα βλαφτεί το ανοσοποιητικό του σύστημα, ενώ θα γίνει κι ευπαθής σε πολλές ασθένειες. Το ενυδρείο που θα τον φιλοξενήσει επιβάλλεται να είναι μεταξύ 30-40 λίτρα, ώστε να επαρκεί η εβδομαδιαία αλλαγή νερού, περίπου 15-20% διατηρώντας το καθαρό από απόβλητα. Σε αυτό το ενυδρείο θα προστεθεί ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ φίλτρο, που θα αποτρέψει στο νερό να γίνει τοξικό. Το φίλτρο πρέπει να ταιριάζει με τα λίτρα του ενυδρείου μας, χωρίς υψηλή ροή νερού που θα δυσκολεύει τον Μονομάχο στο κολύμπι του. Άλλωστε του αρέσει το ήρεμο νερό. Στα σημαντικά ανήκει και η τροφή/τάισμα του ψαριού μας. Διατροφή με υψηλές πρωτεΐνες & ποικιλία. Φώτα, θερμαντήρας και φίλτρο με λειτουργικό μηχανικό-βιολογικό μηχανισμό, θερμόμετρο, κατάλληλο υπόστρωμα, προσεκτικά επιλεγμένα φυτά & σωστή διατροφή...Δεν υπάρχει μαγική συνταγή για έναν υγιή Μονομάχο. Οι ανάγκες του είναι ίδιες με όλων των ψαριών του φρέσκου νερού. Πιθανοί συγκάτοικοι Μονομάχου....
Κάθε Μονομάχος έχει την δική του προσωπικότητα. Ορισμένοι μπορεί να είναι επιθετικοί κι άλλοι πιο ειρηνικοί. Ο συγκάτοικος ενός Μονομάχου δεν πρέπει να του μοιάζει, ούτε να είναι επιθετικός.
Θα επέλθει τραυματισμός! Επίσης, δεν μπορεί να είναι μικρότερος του, γιατί θα τον φάει. Ωστόσο, αυτά τα ψάρια θεωρούνται ιδανικοί συγκάτοικοι: Παρά το γεγονός ότι αυτοί οι συγκάτοικοι είναι κατάλληλοι για τους περισσότερους αρσενικούς Μονομάχους, ορισμένοι μπορεί να αντιδράσουν διαφορετικά στο σύντροφο του ενυδρείου τους. Όπως προαναφέρθηκε, κάθε Μονομάχος έχει τη δική του προσωπικότητα. Η πιο σοφή κίνηση πάντως, θα ήταν να τον αφήσετε μόνο και στην ησυχία του. Αλλαγή Νερού στο Ενυδρείο του Μονομάχου Ένα ενυδρείο μπορεί γρήγορα να γίνει τοξικό από απορρίματα τροφών που σαπίζουν, όπως επίσης κι από τα απόβλητα που παράγει το ψάρι, συνεπώς είναι σημαντικό να μην πνιγεί μέσα σε αυτά. Το καθαρό νερό αποτελεί τον σπουδαιότερο παράγοντα υγείας και επιβίωσης του Μονομάχου σας. Ξεκινάμε, μαθαίνοντας τα λίτρα αλλαγής νερού στο ενυδρείο μας. Αυτό θα εξαρτηθεί από το μέγεθος του ενυδρείου. Αρχίζουμε από τα 20 λίτρα για να φθάσουμε στα 40. ΛΙΤΡΑ ΕΝΥΔΡΕΙΟΥ : Α)20 ΛΙΤΡΑ Β) 20 ΛΙΤΡΑ Γ) 30 ΛΙΤΡΑ Δ) 30 ΛΙΤΡΑ Ε) 40 ΛΙΤΡΑ ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΛΛΑΓΗΣ ΝΕΡΟΥ : Α) 10% Β) 20% Γ) 10% Δ) 20% Ε) 20% ΛΙΤΡΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΧΘΟΥΝ : Α) 2 ΛΙΤΡΑ Β) 4 ΛΙΤΡΑ Γ) 3 ΛΙΤΡΑ Δ) 6 ΛΙΤΡΑ Ε) 8 ΛΙΤΡΑ ΒΗΜΑ 1: Ένα ενυδρείο με σύστημα φιλτραρίσματος χρειάζεται μια εβδομαδιαία αλλαγή νερού στο 20% περίπου. Κι αυτό πάλι θα εξαρτηθεί από το μέγεθός του. ΒΗΜΑ 2 : Προετοιμασία αλλαγής νερού ΒΗΜΑ 3 : Αφαιρούμε το Βρώμικο Νερό Τα παρακάτω βήματα θα γίνουν χωρίς να χρειαστεί να βγάλουμε το ψάρι από το ενυδρείο. Η μόνη φορά που θα συμβεί αυτό είναι στην πλήρη αλλαγή νερού. ΒΗΜΑ 4 : Προσθέτουμε το φρέσκο νερό Φίλτρανση Ενυδρείου
Η απόδοση του κάθε φίλτρου μετριέται από την ικανότητα του να διατηρεί κρυστάλλινα καθαρό νερό μέσα στην γυάλα. Το καινούργια φίλτρα μπορούν πλέον να επηρεάσουν και την τιμή του PH ή την σκληρότητα του νερού μας ως έναν βαθμό εκτός από το να απορροφούν τις βρομιές του νερού.
Τα φίλτρα παρέχουν τρία διαφορετικά είδη φιλτραρίσματος. Το μηχανικό, το χημικό και το βιολογικό. Μπορούν να τοποθετηθούν μέσα ή έξω από το ενυδρείο μας ανάλογα με το είδος τους. Έτσι χωρίζονται σε εξωτερικά και εσωτερικά φίλτρα. Τα περισσότερα φίλτρα πλέον έχουν κυλινδρικό ή παραλληλόγραμμο σχήμα και μέσα τους περιέχουν τα απαραίτητα υλικά φιλτραρίσματος από όπου περνάει το νερό. Τα εσωτερικά φίλτρα είναι ιδανικά για μικρά ενυδρεία χωρίς φυτά και για ενυδρεία με νεογνά, μιας και διαφορετικά η συντήρηση ενός τέτοιου φίλτρου θα επηρέαζε τον διάκοσμο του ενυδρείου. Τα εξωτερικά φίλτρα χρησιμοποιούνται σε μεγαλύτερα ενυδρεία όπου οι απαιτήσεις φίλτρανσης είναι μεγαλύτερες. Η επάρκεια ενός εξωτερικού φίλτρου είναι ανάλογη του κυκλοφορητή που έχει και του κάδου με τα υλικά φίλτρανσης. Τα περισσότερα σύγχρονα φίλτρα (κυρίως τα εξωτερικά) παρέχουν μηχανικό, χημικό και βιολογικό φιλτράρισμα ανάλογα με τα υλικά που χρησιμοποιούν. Τα υλικά των φίλτρων πρέπει να καθαρίζονται συχνά, αλλά μόνο με νερό του ενυδρείου, διαφορετικά όλα τα απαραίτητα για το φίλτρο βακτηρίδια θα εξαφανιστούν με αποτέλεσμα το φιλτράρισμα μας να μην είναι επαρκή. Μηχανική φίλτρανση: Με την χρήση ειδικού σφουγγαριού ή κάποιου πολυεστερικού υλικού κατακρατά βρομιές και σωματίδια που αιωρούνται στο νερό. Βιολογική φίλτρανση: Με την χρήση ειδικών υλικών (υλικά με σχετικά υψηλό κόστος) καθαρίζει με φυσικό τρόπο τα τοξικά απόβλητα και τις μη ωφέλιμες ουσίες του νερού με την βοήθεια βακτηριδίων που ήδη υπάρχουν. Τα απόβλητα των ψαριών και κάποιο ψόφιο ψάρι δημιουργούν επιβλαβής και αυξήσεις στις τιμές της αμμωνίας και του νιτρίτη που είναι δηλητηριώδες για τα ψάρια. Η βιολογική φίλτρανση μετατρέπει αυτές τις ουσίες σε νιτράτη που είναι λιγότερο επιβλαβής και μπορεί εύκολα να απορροφηθεί από τα φυτά του ενυδρείου. Χημική φίλτρανση: Με την χρήση του ενεργού άνθρακα (υλικό φίλτρανσης) ή κάποιου άλλου υλικού απορροφά χρώμα, μυρωδιές του νερού και επιβλαβής ουσίες. Συνήθως γίνεται χρήση του άνθρακα μετά από την χρήση φαρμάκων για την καταπολέμηση ασθενειών των ψαριών. Φωτισμός Ενυδρείου
Από τα πιο απαραίτητα στο ενυδρείο μας είναι ο φωτισμός, όχι μόνο για να επιτρέπει τον χομπίστα να θαυμάζει τα ψάρια του, αλλά και γιατί αντικαθιστά την πηγή φωτός που έχουν τα ψάρια και τα φυτά στο φυσικό τους περιβάλλον, τον ήλιο.
Άρα προσφέρει ο φωτισμός μια ψευδαίσθηση στα ψάρια ότι υπάρχει μέρα και νύχτα και λειτουργεί και ως καταλύτης για τα φυτά βοηθώντας τα στην φωτοσύνθεση και αυτό ίσως είνια και το πιο βασικό, αφού τα φυτά με την φωτοσύνθεση απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα από το νερό, μειώνοντας έτσι το ανεπιθύμητο αέριο. Το πόσο φωτεινό και πόση διάρκεια πρέπει να φωτίζεται ένα ενυδρείο είναι σχετικό. Αν και οι περισσότεροι χομπίστες κατά μέσο όρο φωτίζουν την γυάλα τους για περίπου 12 ώρες, στην ουσία δοκιμάζουμε και κρίνουμε ανάλογα με τις απαιτήσεις του ενυδρείου και τις ώρες που το θέλουμε εμείς να φωτίζει.Συνήθως το φωτίζουμε τις απογευματινές και βραδινές ώρες για λόγους αισθητικής, αλλά με αυτό τον τρόπο επωφελούνται και τα φυτά μας. Δυο είναι οι τρόποι φωτισμού. Βάζοντας λάμπες στο εσωτερικό στο καπάκι του ενυδρείου μας ή κρεμώντας λάμπες πάνω από το ενυδρείο (χωρίς καπάκι). Οι λαμπτήρες που χρησιμοποιούνται είναι οι εξής: Λαμπτήρες φθορίου Πλεονεκτήματα: Μεγάλη διάρκεια ζωής, φτηνό κόστος, χαμηλή θερμοκρασία, διάφορα χρώματα ανάλογα με το αν θέλουμε να αναδείξουμε τα ψάρια μας ή να αναπτύξουμε τα φυτά μας. Μειονεκτήματα: Δύσκολοι στην εγκατάσταση μιας και χρειάζεται starter, μετασχηματιστή, καλώδια. Πολύ πιθανόν το μήκος του λαμπτήρα να μην ταιριάξει απόλυτα με το καπάκι σας, μιας και βγαίνουν σε συγκεκριμένα μεγέθη (30, 60, 90, 120 εκ.). Πρέπει να αλλάζονται κάθε χρόνο. Λάμπες υψηλής πιέσεως υδραργύρου Πλεονεκτήματα: Καλές για βαθιά ενυδρεία. Μπορούν χρησιμοποιηθούν για να δώσουν έμφαση σε συγκεκριμένα σημεία του ενυδρείου. Μειονεκτήματα: Ακριβές, εκπέμπουν μεγάλη θερμότητα, χρειάζεται να κρεμαστούν πάνω από το ενυδρείο ή πάνω στον τοίχο. Σποτ αλογόνου Πλεονεκτήματα: Οικονομικός φωτισμός. Μειονεκτήματα: Μικρή διάρκεια ζωής (περίπου 1000 ώρες). Οι περισσότεροι χομπίστες χρησιμοποιούν τους λαμπτήρες φθορίου. Καλό είναι για να μην μπλέκεστε με κατασκευές, αλλά προμηθευτείτε ένα κιτ με ballast και στεγανά ακροφύσια, όπως για παράδειγμα το Glomat2, Electronic Fluorescent Lighting - CONTROL UNIT της HAGEN. Επίσης αποφύγετε το γυαλί ανάμεσα στο νερό και την λάμπα σας, διότι έτσι ελαττώνεται η φωτεινότητα της μέσα στο νερό. Χρησιμοποιήστε μανταλάκια και κρεμάστε τις λάμπες στο καπάκι του ενυδρείου. Περίπου 0,5 watts ανά λίτρο είναι καλή αναλογία. Αν τα φυτά σας έχουν περισσότερες απαιτήσεις τότε αυξήστε λίγο τα watts. Προσοχή όμως διότι αν χρησιμοποιείτε πολλά watts και φωτίζετε το ενυδρείο για πολλή ώρα ίσως εμφανιστεί η ανεπιθύμητη άλγη. Για ανακλαστήρα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αλουμινόχαρτο ή απλά να βάψετε άσπρο το εσωτερικό του καπακιού του ενυδρείου σας. Led Πλεονεκτήματα: Οικονομικός φωτισμός και μεγάλη διάρκεια ζωής Είναι νέο είδος φωτισμού στον χώρου των ενυδρείων. Αυτό αποτελεί σημαντικό παράγοντα στην αυξημένη τιμή τους προς το παρόν. Θέρμανση Ενυδρείου
Η θερμοκρασία του νερού στα μέρη όπου ζουν τα ψάρια στο φυσικό τους περιβάλλον (λίμνες ή ποτάμια) είναι σταθερή. Αυτή τη σταθερή θερμοκρασία πρέπει να φροντίσουμε να υπάρχει και στο ενυδρείο μας, αν δεν θέλουμε να έχουμε απώλειες ψαριών.
Τα τροπικά ψάρια που έχουμε στα ενυδρεία μας ζουν σε θερμοκρασίες από 22 ως και 30 βαθμούς Κελσίου, ανάλογα με την περιοχή από όπου προέρχονται. Κυκλοφορούν στο εμπόριο ειδικές συσκευές, που ονομάζονται θερμοστάτες και είναι κάτι αντίστοιχο με τα καλοριφέρ που έχουμε στο σπίτι μας, μόνο που αυτοί μπαίνουν μέσα στο ενυδρείο και φροντίζουν για την σταθερή θερμοκρασία του νερού. Ο κάθε θερμοστάτης έχει και μια συγκεκριμένη ισχύ, ανάλογα με το μέγεθος του ενυδρείου που προορίζεται. Οι περισσότεροι χομπίστες χρησιμοποιούν 1 watt για κάθε λίτρο νερού. Δηλαδή σε ένα ενυδρείο 200 λίτρων, θα πρέπει να προμηθευτείτε ένα θερμαντικό σώμα 200 watt. Αντίστοιχα μπορείτε να έχετε 2 θερμοστάτες από 100 watt ο καθένας τοποθετημένους σε διαφορετικά σημεία του ενυδρείου για καλύτερη κατανομή θέρμανσης. Κατά την διάρκεια των αλλαγών νερού τον χειμώνα φροντίστε το καινούργιο νερό μπαίνει στο ενυδρείο να μπαίνει με αργούς ρυθμούς για την αποφυγή απότομων αλλαγών θερμοκρασίας, που μπορεί να οδηγήσουν σε ασθένειες και θανάτους. Τοποθετήστε τους θερμοστάτες μόλις λίγα εκατοστά κάτω από την επιφάνεια του νερού και σε οριζόντια στάση για καλύτερη κατανομή θερμοκρασίας και φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάτε και την τοποθέτηση ενός θερμόμετρου μέσα στην γυάλα, το οποίο πρέπει να ελέγχετε καθημερινά. Ψαρο-Τροφές
Ο νέος κάτοχος ενυδρείου πρέπει να ενδιαφερθεί πρώτα από όλα για την σίτιση των ψαριών του. Μέσα στον χώρο του ενυδρείου τα ψάρια δεν μπορούν να βρουν τροφή και για αυτό το λόγο υπεύθυνοι για την ικανοποίηση των διατροφικών τους συνηθειών/αναγκών είμαστε εμείς.
Οι τροφές μπορούν να έχουν διάφορες μορφές: 1. Φυλλαράκια διαφόρων ειδών 2. Ράβδους (sticks) διαφόρων ειδών 3. Χάπια (pellets) διαφόρων ειδών (3.1 επιπλέοντα χάπια, 3.2 χάπια βυθού) Κατεψυγμένη τροφή μπορεί επίσης να δοθεί στα ψαράκια μας, επιλέγοντας από μια ποικιλία σκουληκιών που κυκλοφορούν στα μαγαζιά. Ζωντανή τροφή όπως Daphnia, Tubifex, artemia salina, αυγά κουνουπιών, κόκκινο σκουλήκι και σκουλήκια που ζουν στο έδαφος είναι ιδανική. Ιδιαίτερη προσοχή όμως αν μαζευτεί η ζωντανή τροφή από εσάς από την φύση. Μη μαζεύεται σκουλήκια για παράδειγμα από μέρη όπου υποψιάζεστε ότι ραντίζουν εκεί κοντά, διότι τα ψάρια σας θα δηλητηριαστούν. Η ζωντανή τροφή είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και ανάλογα με το είδος της τροφής, το κυνήγι που θα κάνουν τα ψάρια σας για να την πιάσουν θα τα βοηθήσει να διατηρήσουν τα βασικά τους ένστικτα. Μπορείτε να δημιουργήσετε καλλιέργεια ζωντανής τροφής σπίτι σας με τα ειδικά πακέτα που υπάρχουν στα μαγαζιά. Μπορείτε να δίνετε στα ψάρια σας και καρότο, σπανάκι, συκώτι, αρακά, μικρά κομμάτια ψαριών, βοδινό, μύδια κ.α. Προσοχή, δεν τρώνε όλα τα ψάρια τα ίδια είδη τροφής. Πριν ρίξετε τροφή μάθετε τις διατροφικές συνήθειες των ψαριών σας και αποφασίστε προσεκτικά. Σημαντικό είναι να επισημάνουμε τα ψάρια που έχουμε στο ενυδρείο μας να έχουν ίδιες διατροφικές ανάγκες μεταξύ τους. Μη ταΐζετε τα ψάρια σας την ίδια τροφή σε καθημερινή βάση όσο καλή και αν είναι αυτή. Καταντά βαρετό και μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα. Δοκιμάστε αλλαγές στην τροφή τους. Ίσως στην αρχή να μην πλησιάσουν την καινούργια τροφή, αλλά με τον καιρό θα την συνηθίσουν. Αποφύγετε την μεγάλη ποσότητα τροφής, διότι διαφορετικά όση τροφή δεν καταναλωθεί κατακάθεται στον πάτο του ενυδρείου με αποτέλεσμα να μολυνθεί το νερό και σαν αποτέλεσμα και τα ψάρια μας. Ταΐστε ποσότητα που μπορούν να την καταναλώσουν μέσα 2 με 5 λεπτά.το πολύ. Ταΐστε τα ψάρια σας το πρωί, το μεσημέρι και το βράδυ, όχι περισσότερες φορές. Φροντίστε στην περίπτωση που φροντίζετε το ενυδρείο σας με άλλους, να τους ενημερώνεται αν τα ταΐσατε για να αποφύγετε τυχόν επανάληψη ταΐσματος μετά από λίγο. Φροντίστε επίσης τα ψάρια που αναζητούν τροφή το βράδυ (με το που σβήνετε το φως) να βρίσκουν τροφή, ρίχνοντας λίγη με το σβήνετε τα φώτα. ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΟΝΟΜΑΧΟ Διακόσμηση του Ενυδρείου
Εκτός από την καλλιτεχνική διάθεση του δημιουργού, που είναι προφανώς αυτό που οδηγεί στην τελική μορφή της διακόσμησης του ενυδρείου, αυτό που πρέπει κάποιος να λάβει υπ' όψη του είναι και οι ανάγκες του ψαριών που θα φιλοξενήσει.
Ας αρχίσουμε από τις πέτρες/βράχους που εισάγει κάποιος στο ενυδρείο του. Η επιλογή των πετρών πρέπει να γίνεται σκεπτόμενοι το σχήμα της πέτρας, το μέγεθος της, το υλικό από το οποίο είναι, το χρώμα της (για να ταιριάζει με το υπόστρωμα) και τελευταίο μα πιο σημαντικό την χημική της σύσταση. Αν και η επιλογή συνήθως γίνεται με αποκλειστικό γνώμονα την εμφάνιση της πέτρας, πρέπει να ληφθεί κατά νου ότι τα ψάρια ζουν με αυτή και επηρεάζονται από αυτή άμεσα. Άρα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στο σχήμα, έτσι ώστε αυτή να μην έχει αιχμηρές άκρες και κινδυνεύουν τα ψάρια με τραυματισμό. Το πιο σημαντικό από όλα όμως είναι το αποτέλεσμα που μπορεί να έχει η εισαγωγή μιας πέτρας στην χημική σύσταση του νερού. Πέτρες που είναι διαλυτές και ιδιαίτερα οι ασβεστολιθικές δεν πρέπει να τοποθετούνται σε ενυδρεία γλυκού νερού μιας και οι απαιτήσεις είναι αυτές του μαλακού νερού. Στην αντίθετη περίπτωση αν υπάρχει ενυδρείο αλμυρού νερού, οι ασβεστολιθικές πέτρες ενδείκνυνται διότι βοηθούν την παραμονή του υψηλού PH. Αρκετοί νέοι στο χόμπι δείχνουν ιδιαίτερη προτίμηση σε διακόσμηση από νεκρό κοράλλι. Αυτό εκτός του ότι είναι αφύσικο για ενυδρείο γλυκού νερού (δεν υπάρχουν κοράλλια σε λίμνες και ποταμούς), δημιουργεί και πρόβλημα στην χημική σύσταση του νερού μιας και τα κοράλλια είναι πολύ πλούσια σε ασβέστιο. Επίσης οι πολύ αιχμηρές τους γωνίες μπορεί να αποβούν μοιραίες για τα ψάρια. Από την άλλη είναι ιδανικά για ενυδρεία αλμυρού νερού. Παραδείγματα πετρών που κάνουν για ενυδρείο γλυκού νερού είναι: γρανίτης, βασάλτης, χαλαζίας, σχιστόλιθος. 
Πάνω κάτω τα ίδια ισχύουν και για το υπόστρωμα του ενυδρείου. Πολύ συχνά υπόστρωμα μαζεύεται από παραλίες. Αυτό όμως περιέχει πολλά μικρά σπασμένα κοχύλια τα οποία είναι πλούσια σε ασβέστιο και με τον καιρό θα σκληρύνουν το νερό μας. Στα μαγαζιά πωλείται τέτοιο υπόστρωμα, καθαρό, χωρίς τον φόβο να δημιουργήσει πρόβλημα στην χημική σύσταση του νερού. Φυσικά κοστίζει περισσότερο αλλά είναι καλή μακροχρόνια επένδυση αν στο ενυδρείο υπάρχουν ψάρια με απαιτήσεις μαλακού νερού.
Το μέγεθος του υποστρώματος/χαλικιού είναι επίσης σημαντικό χοντρό υπόστρωμα δεν είναι κατάλληλο για δύο λόγους: Η τροφή πέφτει ανάμεσα στα χαλίκια και πάει προς τον πάτο του ενυδρείου όπου και κατακάθεται ξεκινώντας έτσι μια διαδικασία που μπορεί να δημιουργήσει κινδύνους μόλυνσης και στην περίπτωση που βιολογικό φίλτρο χρησιμοποιείται, το χοντρό χαλίκι έχει σαν αποτέλεσμα να μην παρέχει αρκετή επιφάνεια για να αποικήσουν τα διάφορα απαραίτητα βακτηρίδια και η παροχή νερού ανάμεσα στο χαλίκι να είναι πολύ γρήγορη. Αν από την άλλη το χαλίκι είναι πολύ ψιλό αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το υπόστρωμα να είναι πολύ σφικτό. Σε τέτοιες συνθήκες οι ρίζες των φυτών θα έχουν δυσκολία να αναπτυχθούν και η παροχή του νερού στην περίπτωση βιολογικού φίλτρου θα είναι πολύ περιορισμένη. Το ιδανικό μέγεθος χαλικιού που θα έπρεπε να χρησιμοποιείται είναι 3-5 χιλ. Πολλοί χομπίστες αναμιγνύουν χαλίκι με λάβα. Η δεύτερη βοηθά στην χημεία του νερού και πολύ στην υγεία και ανάπτυξη των φυτών. Το χρώμα του υποστρώματος παίζει επίσης πολύ σημαντικό ρόλο. Συνήθως τα ψάρια είναι σκούρα στη ράχη τους έτσι ώστε να μη φαίνονται από πάνω από άλλα επιθετικά ψάρια και από πουλιά. Έχουν δηλαδή δημιουργήσει ένα καμουφλάζ έτσι ώστε να μη διακρίνονται από πάνω έχοντας στην ράχη τους περίπου το ίδιο χρώμα με αυτό του πυθμένα της λίμνης ή του ποταμού. Συνεπώς στις περισσότερες περιπτώσεις χρησιμοποιείται σκούρο υπόστρωμα. Επίσης φωτεινό υπόστρωμα έχει σαν αποτέλεσμα τα χρώματα των ψαριών να φαίνονται άτονα. Βέβαια δεν ισχύει το ίδιο για ενυδρεία αλμυρού νερού. Χρωματιστό υπόστρωμα που πωλείται από τα μαγαζιά δεν είναι ιδανικό διότι είναι αφύσικο και υπάρχει ο κίνδυνος το χρώμα να περιέχει χημικά επιβλαβή για την υγεία του περιορισμένου χώρου του ενυδρείου. Στην περίπτωση που οι πέτρες δεν ταιριάζουν και πολύ με το χρώμα του υποστρώματος υπάρχει ένα κόλπο για να δώσει καλύτερο αποτέλεσμα. Σπάστε μερικές πέτρες σε πιο μικρά κομματάκια και απλώστε τα γύρω από τις υπόλοιπες πέτρες. Χρησιμοποιείστε μια πετσέτα για να σπάσετε την πέτρα για να μη πεταχτούν παντού μικρά κομμάτια και για να κρατήσετε και να τα χρησιμοποιήσετε όλα. Είναι εντυπωσιακή η ποσότητα υποστρώματος που χρειάζεται ένα ενυδρείο. Πρέπει να υπάρχει αρκετό ύψος και για την τοποθέτηση των φυτών. Περίπου ύψος 5-7 εκ. είναι αρκετό. Πρακτικά υπολογίζεται γύρω στα 7,6 λίτρα υποστρώματος για κάθε 900 εκ2. Το ξύλο και οι ρίζες (κυρίως mopani) είναι από τα πιο αγαπητά διακοσμητικά των φίλων του χόμπι. Η συλλογή τέτοιου είδους ξύλων μπορεί να γίνει από ποτάμια, λίμνες και δάση αλλά πρέπει να είναι νεκρό για πολύ καιρό πριν μπει στο ενυδρείο, διότι διαφορετικά θα έχει αρνητικά αποτελέσματα στην χημεία του νερού και στην υγεία των ψαριών. Για να γίνει χρήση ξύλου πρέπει πρώτα να βραστή πολλές φορές και μετά να τοποθετηθεί για αρκετό καιρό μέσα σε νερό για να γίνει πλήρως αδιάβροχο. Επίσης νεκρά ξύλα μπορούν να επικαλυφθούν με αδιάβροχο μη τοξικό λούστρο έτσι ώστε να στεγανοποιηθούν και μετά να τοποθετηθούν στο ενυδρείο. Ανθοπωλεία πουλάνε τέτοια ξύλα (τα χρησιμοποιούν στις συνθέσεις τους) και φυσικά τα μαγαζιά με είδη ζώων Η τεχνολογία έχει βοηθήσει πολύ στον τομέα της διακόσμησης. Στο εμπόριο κυκλοφορούν διάφορα είδη πετρών, απομιμήσεις ξύλων και πλαστικά φυτά σε διάφορα μεγέθη και χρώματα. Φυσικά τίποτα δεν συγκρίνεται με το φυσικό αλλά είναι πολύ καλή εναλλακτική λύση. Με τον καιρό η άλγη που δημιουργείται πάνω τους, δίνει μια πιο φυσική εικόνα η οποία ξεγελάει ακόμα και τα ψάρια (φανταστείτε ότι αναπαράγονται σε αυτό το "ψεύτικο" περιβάλλον). Εισαγωγή Μονομάχου στο ενυδρείο
Αφού διαλέξετε τον Μονομάχο σας από το κατάστημα ο υπάλληλος θα τον τοποθετήσει μέσα σε ένα ειδικό διαφανές σακουλάκι μεταφοράς για να τον πάρετε στο σπίτι σας.
Εσείς πρέπει να φροντίσετε η μεταφορά του να γίνει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στο σπίτι. Ο αέρας ή το οξυγόνο που υπάρχει στο σακουλάκι, είναι ανάλογος με τον χρόνο μετάβασης σας στο σπίτι. Οπότε όσο μεγαλύτερος χρόνος απαιτείται για να μεταβείτε σπίτι σας, τόσο περισσότερος αέρας ή οξυγόνο θα πρέπει να υπάρχει στο σακουλάκι. Μεγάλη προσοχή οφείλετε να δώσετε στην τοποθέτηση του Μονομάχου, μέσα στο ενυδρείο σας. Πρέπει να ακολουθήσετε κάποιους απλούς κανόνες για να εξασφαλίσετε ήπια αλλαγή περιβάλλοντος στα ψάρια σας και να αποφύγετε προβλήματα που ίσως δημιουργηθούν από την αλλαγή θερμοκρασίας και συνθηκών νερού. Ασθένειες & Αντιμετώπιση part 1Betta Fin Rot Betta Ick
Swim Bladder - Συμπτώματα
Κατά το Swim Bladder παρατηρείται αποπροσανατολισμός στην κολύμβηση και το ψάρι χάνει τον ορίζοντα. Συγκεκριμένα έχουμε ένα ψάρι το οποίο δεν μπορεί να ευθυγραμμιστεί. Το σώμα του μπορεί να πάρει θέσει στα πλάγια, διαγώνια προς τα πάνω ή προς τα κάτω ακόμα και ανάποδα. Γενικά παρατηρούμε μια αδυναμία προς την κολύμβηση κάτι που κάνει το ψάρι μας δυσκίνητο με αποτέλεσμα πολλές φορές να παραμένει πλήρως ακίνητο και να παρασέρνεται από το ρεύμα του νερού. Τέλος μπορεί να παρατηρηθεί και κάποια παραμόρφωση στο κύριος σώμα του ψαριού. Η ασθένεια Στα ψάρια υπάρχει ένα όργανο πάνω από την ραχοκοκαλιά το οποίο ονομάζεται νηκτική κύστη. Αυτό το όργανο σε συνδυασμό με τον οτώλιθο καθορίζει την ισορροπία του ψαριού. Η νηκτική κύστη είναι σαν ένα μπαλονάκι το οποίο περιέχει αέρα. Όταν η νηκτική κύστη συμπιεστή (λόγο π.χ. κάποιας μόλυνσης που προκαλεί πρήξιμο στην στομαχική χώρα η οποία βρίσκεται κάτω από αυτήν) ή διασταλεί (λόγο π.χ. αύξηση του όγκου του αέρα μέσα σε αυτή εξαιτίας απότομης μεγάλης αλλαγής της αλατότητας) το ψάρι παίρνει λάθος ενδείξεις με αποτέλεσμα να χάνει την ισορροπία του. Η ασθένεια αν αντιμετωπισθεί σε αρχικό στάδιο και μπορέσουμε να προσδιορίσουμε εγκαίρως τη την προκάλεσε (αυτό είναι το δύσκολο) έχουμε αρκετές πιθανότητες αποκατάστασης. Αντίθετα αν έχει γίνει μεγάλη ζημιά στα εσωτερικά όργανα είναι πολύ δύσκολο να σώσουμε το ψαράκι μας. Υπάρχει και η περίπτωση όμως να μπορέσουμε να σταματήσουμε την ζημιά αλλά να μην επανέλθει πλήρως το ψαράκι μας. Δηλαδή να μην ξαναεπανέλθει πλήρης ισορροπία (από προσωπική εμπειρία έχω δει black moor να ζει για 2,5 χρόνια σε αυτήν την κατάσταση). Για την καταπολέμηση αυτής της ασθένειας το ποιο βασικό είναι να εντοπίσουμε το τι την προκάλεσε, ώστε να χορηγήσουμε το κατάλληλο φάρμακο και να κάνουμε την αντίστοιχη θεραπεία. Στην περίπτωση που θεραπευτεί αλλά έχει δημιουργηθεί μόνιμο πρόβλημα στην νηκτική κύστη μπορούμε με μία βελόνα σύριγγας να αυξομειώσουμε τον όγκο του αέρα μέσα στην νηκτική κύστη (αυτός ο τρόπος απαιτεί μεγάλη ακρίβεια και υψηλή εμπειρία). Αίτια Το Swim Bladder προκαλείται συνήθως στις εξής περιπτώσεις: Όταν έχουμε κάποια εσωτερική μόλυνση (βακτηριακή, ιογεννή, παρασιτική, σηψαιμία ή ακόμα και έντονη δυσκοιλιότητα). Όταν έχουμε κακή ποιότητα νερού με ακραίες παραμέτρους (αλατότητα, σκληρότητα, Ph, …. ). Όταν τα ψάρια μας αναπνέουν σε μεγάλο βαθμό από την επιφάνεια ή όταν τρώνε επιπλέουσα τροφή λαίμαργα (οπότε και μαζί συγκρατούν και αέρα), υπάρχει η περίπτωση να δημιουργηθούν θύλακες αέρα, ή να προκληθεί ζημιά σε εσωτερικά όργανα, ή δυσκοιλιότητα. Δυσκοιλιότητα Η ταυτότητα της ασθένειας Κοινό Όνομα: Δυσκοιλιότητα Άλλα ονόματα: Constipation (στα Αγγλικά) Φύση της ασθένειας: Μακριά περιττώματα, Ανορεξία, Δεν είναι κινητικό, Πρήξιμο στη κοιλιά (όπως στο Dropsy) Γενικά Δεν είναι ασυνήθιστο για ένα χομπίστα να μπερδευτεί μια σύνθετη ασθένεια όπως dropsy με την απλή δυσκοιλιότητα. Αλλά αντίθετα από dropsy, η δυσκοιλιότητα είναι πολύ απλή να θεραπευτεί, χρησιμοποιώντας ένα λαχανικό που βρίσκεται συνήθως στα σπίτια μας τον αρακά ! Η δυσκοιλιότητα προκαλείται με τη σίτιση ειδικά όταν αυτή περιέχει μεγάλη ποσότητα πρωτεΐνης και γενικότερα τροφίμων που δύσκολα αφομοιώνονται από ένα ψάρι. Τρόφιμα που είναι δημιουργημένα για άλλα είδη ψαριών και ταΐζονται σε άλλα είδη, μεγάλη κατανάλωση σε Blood Worms ή συνταγές που έχουν ετοιμαστεί από τους χομπίστες για τα ψάρια, μπορούν να το προκαλέσουν, λόγω της υπερβολικής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνη και λίπους. Συμπτώματα Στην δυσκοιλιότητα το ψαράκι μας εμφανίζει μακριά περιττώματα, ανορεξία, ατονεί και δεν είναι κινητικό, κάθεται στον πυθμένα και εμφανίζει πρήξιμο στην κοιλιά. Αίτια Η δυσκοιλιότητα οφείλεται κυρίως στην λαιμαργία των ψαριών και στην μονότονη διατροφή τους. Γι’ αυτό είναι καλό να ταΐζουμε όση τροφή προλαβαίνουν να φάνε μέσα σε ένα λεπτό και να έχουμε ποικιλία στην διατροφή τους (όπως λαχανικά). Η ασθένεια Η δυσκοιλιότητα δεν αποτελεί από μόνη της μία ασθένεια, αλλά αν δεν καταπολεμηθεί στα αρχικά της στάδια μπορεί να οδηγήσει σε Dropsy ή εσωτερική βακτηριακή μόλυνση. Στην περίπτωση της δυσκοιλιότητας πρέπει να σταματήσουμε να χορηγούμε την συνηθισμένη τροφή και να χορηγήσουμε αποφλοιωμένο βρασμένο μπιζέλι. Σε περίπτωση που έχουμε έντονο πρήξιμο στην κοιλιά καλό είναι να μην ταΐσουμε για δύο μέρες πρώτα. Όταν επανέλθει το ψαράκι μας καλό είναι τις επόμενες μέρες να του μουλιάζουμε την τροφή ώστε να μαλακώνει. Θεραπεία Όπως στην εισαγωγή αναφέραμε η καλύτερη θεραπεία είναι το μπιζέλι (αρακάς) όπου για τα ψάρια λειτουργεί όχι ως τρόφιμο αλλά ως καθαρτικό φάρμακο. Το μπιζέλι μπορούμε να πούμε ότι έχει δύο βασικά μέρη, το εξωτερικό σκληρό κάλυμμα και την εσωτερική «ψίχα», όπου είναι το θρεπτικό και καθαρτικό τμήμα που μας ενδιαφέρει να το χρησιμοποιήσουμε ως φάρμακο. Θα πρέπει να βράσετε τα μπιζέλια για περίπου 10 λεπτά σε ένα μπρίκι και στη συνέχεια να τα κρυώσετε με νερό. Στο βρασμό δεν πρέπει να υπάρχει κανένα άλλο συστατικό πέρα του νερού από τη βρύση και του αρακά. Αλάτι, λάδι, λοιπά μπαχαρικά θα προκαλέσουν ζημιά στο ψάρι σας. Θυμηθείτε ετοιμάζουμε φάρμακο για ψάρια και όχι συνταγή για τους καλεσμένους μας. Στη συνέχεια αποφλοιώστε είτε τεμαχίζοντας με μαχαίρι, είτε πιέζοντας το με τα δύο δάκτυλα και φυλάξτε τη ψίχα. Ο σκληρός φλοιός πρέπει να πεταχτεί. Θεραπεία: * Τη πρώτη ημέρα ταΐστε τα ψάρια με τον αποφλοιωμένο αρακά. Η δόση είναι ανάλογα του μεγέθους του ψαριού από ένα μέχρι 5 μπαλάκια αρακά. Μην τα ταΐσετε τίποτα άλλο. * Την επόμενη ημέρα ταΐστε πολύ λίγο από ευκολοχώνευτες τροφές. * Επαναλάβετε τη θεραπεία ταΐζοντας αρακά τη τρίτη ημέρα. * Τη τέταρτη ημέρα ταΐστε πολύ λίγο από ευκολοχώνευτες τροφές. Μη ταΐσετε με αρακά περισσότερες από τρείς (3) φορές την εβδομάδα κατά τη θεραπεία. Είναι προτιμότερο να διακοπεί για μερικές ημέρες και να επαναληφθεί την επόμενη εβδομάδα. Γενικότερα θα πρέπει να αναθεωρήσετε τη ποικιλία της διατροφής τους. Σημεία Προσοχής Τα περισσότερα ψάρια θα δεχτούν πρόθυμα τον αρακά. Τα μπιζέλια πρέπει είναι ένα κανονικό μέρος της διατροφής τροφή των ψαριών μας. Η πρόληψη είναι πολύ καλύτερη από τη θεραπεία ενός άρρωστου ψαριού. Σχεδόν όλα τα ψάρια μπορούν να ωφεληθούν από τα μπιζέλια ειδικότερα όμως τα ψάρια που απολαμβάνουν τροφή πλούσιες σε πρωτεϊνικά στοιχεία. Παράδειγμα τέτοιων ψαριών είναι όλα τα σαρκοφάγα και τα παμφάγα που δεν τους παρέχουμε σωστή ρουτίνα εναλλαγής τροφών. Τα μπιζέλια δεν είναι συνήθως ένα κανονικό μέρος της διατροφής ενός σαρκοφάγου ψαριού, έτσι σας προτείνουμε να τα ταΐσετε περίπου μία φορά την εβδομάδα με τον αρακά προληπτικά ως καθαρτικό. Σε μια κανονική διατροφή των ψαριών, σας προτείνουμε να αναμίξετε λιωμένα ή τεμαχισμένα μπιζέλια μέσα με ο,τιδήποτε άλλο που ταΐζετε τα ψάρια. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ο,τιδήποτε αναλογία θέλετε, αλλά προτείνουμε η μισή ποσότητα να είναι μπιζέλια, και το άλλο μισό οποιοσδήποτε άλλα τρόφιμα. Μη χορηγείτε αρακά (με σκοπό τη πρόληψη) περισσότερες από μια ή δύο φορές την εβδομάδα. Συνταγές Συνταγή για χρήση ως καθαρτικό φάρμακο. • Ανάλογα με τα ψάρια, περίπου 1-5 μπιζέλια. • βράζουμε για 10 λεπτά σε μπρίκι μόνο με νερό βρύσης. • αποφλοιώνουμε και ταΐζουμε τη ψίχα. Αυτή η συνταγή χρησιμοποιείται απλά για να ανακουφίσει τα ψάρια που πάσχουν από δυσκοιλιότητα. Εμπλουτισμένα τρόφιμα • Περίπου 2 μπιζέλια για κάθε μέσου μεγέθους ψάρι. • 1 δόση πολυβιταμινούχου σκευάσματος που δεν περιέχει κανένα συντηρητικό ή επιβλαβές χημικό • Περίπου 1-2ml νερό χωρίς χλώριο. • Διαλύετε τη πολυβιταμίνη στο νερό. Ανακατέψτε τη ψίχα από τα μπιζέλια με το σκεύασμα και αφήστε το έτσι όλη τη νύχτα. Προσθέστε λίγη τροφή σε νιφάδες, ανακατέψτε ώστε να δημιουργήσετε μια ενιαία λάσπη ή σώμα και ταΐστε. Αυτή η συνταγή μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εμπλουτισμένο έδεσμα για τα ψάρια σας. Μικτά τρόφιμα • Περίπου ένα μπιζέλι για κάθε μέσου μεγέθους ψάρι • Περίπου μισό κουταλάκι του γλυκού από οποιαδήποτε τροφή ψαριών σε μορφή νυφάδων. • Αναμειγνύετε τη τροφή με τη ψίχα από το μπιζέλι και προσθέτεται οποιοδήποτε από τα συστατικά που σας προτείνουμε στη συνέχεια: • Πρόσθετα Συστατικά : Bloodworms, σπιρουλίνα σε νιφάδες, γαρίδες, γρύλους, φρούτα σε πολτό ή μικρά κομματάκια, λαχανικά. Αυτή η συνταγή χρησιμοποιείτε στο να κάνει περισσότερο πλούσια τη διατροφή των ψαριών, να αυξήσει τη ποικιλία και ταυτόχρονα να φροντίσει τη πιθανή εμφάνιση δυσκοιλιότητας στα ψαράκια μας. Η Ασθένεια Velvet Η ταυτότητα της ασθένειας Κοινό Όνομα: Velvet (γλυκού νερού) Άλλα ονόματα: Oodinium, Βελούδο Φύση της ασθένειας: Λεπτή γκρίζα-χρυσή ως υπόλευκη "σκόνη" στο σώμα, Πολύ γρήγορη μετακίνηση βραγχίων, Τα ψάρια ξύνονται, Αλλαγή στη θέση των πτερυγίων, Συμπτώματα όμοια με ICH Συμπτώματα Το Velvet εμφανίζεται ως χρυσή ή κίτρινη σκόνη που καλύπτει μέρη του σώματος, των βράγχιων ή και των πτερυγίων των ψαριών. Ακόμα μπορεί να έχουμε δυσκολία στην αναπνοή με αποτέλεσμα να ανοιγοκλείνουν γρήγορα τα βράγχια. Τέλος μπορεί το ψαράκι να αρχίσει να τρίβεται πάνω σε διακοσμητικά του ενυδρείου. Αίτια Το παράσιτο Ich υπάρχει μέσα στο νερό της βρύσης σε πολύ μικρό ποσοστό το οποίο δεν προκαλεί άμεση έξαρση της ασθένειας. Όμως αν δημιουργηθούν ιδανικές συνθήκες για τον μικροοργανισμό αυτός αρχίζει να πολλαπλασιάζεται. Επίσης μπορεί να εισαχθεί στο ενυδρείο μας μέσου κάποιου νεοεισαχθέντου φορέα (ψάρι, φυτό, διακοσμητικά, ακόμα και χέρια μας). Η ασθένεια Το Velvet είναι παράσιτο και έχει τον ίδιο κύκλο ζωής όπως το Ich. Το κακό είναι ότι λόγο του χρώματός του είναι αρκετά δύσκολος ο εντοπισμός του στα χρυσόψαρα. Για την αντιμετώπισή του ακολουθούμε την ίδια διαδικασία όπως και στο Ich. Ασθένεια Velvet υπάρχει και στα ψάρια θαλασσινού νερού που και πάλι ομοιάζει με την ICH αλλά είναι διαφορετική από αυτή του γλυκού νερού. Μετά το finrot είναι ίσως η περισσότερο κοινή ασθένεια σε μονομάχους. Θεραπεία Εάν το ψάρι σας παρουσιάζει σημάδια του Velvet, είναι καλύτερο να απομονωθεί για την θεραπεία. Κάνετε μια πλήρη αλλαγή νερού σε ποσοστό 50-70%. Η προσθήκη τυροκομικού ή ενυδρειακού αλατιού θα βοηθήσει έως τη στιγμή που θα προμηθευτείτε ισχυρότερα φάρμακα. Το αλάτι μπορεί να χρησιμοποιηθεί από κοινού με το όποιο φάρμακο. Πολλά από τα ίδια φάρμακα που είναι χρήσιμα στην θεραπεία του ICH είναι επίσης καλές θεραπείες για το Velvet. Επίσης φάρμακα βασισμένα στο χαλκό μπορούν να χρησιμοποιηθούν όπως για παράδειγμα ο Πράσινος Μαλαχίτης που είναι ένα αποτελεσματικό φάρμακο για αυτή τη περίπτωση. Θα πρέπει να γνωρίστε ότι φάρμακα δυνατά ή σε μεγάλη δόση που είναι βασισμένα στο χαλκός μπορούν τελικά να οδηγήσουν σε δηλητηρίαση των ψαριών, έτσι θα πρέπει κατά τη διάρκεια της θεραπείας να αλλάζετε συχνά το νερό ώστε να γίνεται απομάκρυνση της προηγούμενης δόσης. Οι απαραίτητες αλλαγές νερού είναι ένας από τους λόγους που οδηγούν στη χρήση καραντίνας. Επίσης μερικά από αυτά τα φάρμακα είναι επιβλαβή στα φυτά και στα ασπόνδυλα. Μόλις προστεθούν τα φάρμακα, αυξήστε τη θερμοκρασία του ενυδρείου σε 30-34 βαθμούς C ανάλογα με τις αντοχές του είδους του ψαριού. Αυτό θα επιταχύνει τον κύκλο ζωής του παράσιτου και θα επιτρέψει στα φάρμακα να τον σκοτώσουν γρηγορότερα. Η τοποθέτηση του ενυδρείου σε σκοτεινό μέρος θα βοηθήσει επίσης στο να καταστρέψει το Velvel, δεδομένου ότι είναι στη πραγματικότητα παρασιτική άλγη και απαιτεί λίγο φως για να επιζήσει. Σημεία Προσοχής Πάρτε μέτρα για αποφυγή δευτερογενών ασθενειών δεδομένου ότι το ψάρι είναι ήδη εξασθενημένο και εύκολο τρωτό από άλλες μολύνσεις. Πολλά αντιπαρασιτικά φάρμακα προκαλούν ζημιές στα ασπόνδυλα και φυτά που θα πρέπει και να απομονωθούν από το ενυδρείο. Εάν δεν επιλέξετε η θεραπεία να γίνει μέσα στο ενυδρείο σας, τότε μετά την ολοκλήρωση της κάντε έλεγχο και μετρήσεις γιατί υπάρχει πάντα η περίπτωση η βιολογία του φίλτρου να έχει πληγεί. Επίσης η χρήση ενεργού άνθρακα για 5-6 μέρες και η μεγάλη αλλαγή νερού είναι ενδεδειγμένη τακτική ώστε να απομακρυνθούν κατάλοιπα των φαρμάκων. Aquascaping Είναι πιο εύκολο να τοποθετήσετε τα φυτά σας σε ένα ενυδρείο μετά την πρόσθεση του μεγαλύτερου μέρους του νερού, παρά να προσπαθήσετε σε στεγνή δεξαμενή. Ένα μερικώς γεμάτο ενυδρείο, θα σας βοηθήσει στο να πάρετε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα της τελικής ρύθμισης. Το υπόστρωμα πρέπει να είναι ψιλό χαλίκι η'' χοντρή άμμος, έτσι ώστε το νερό να κυκλοφορεί γύρω από τις ρίζες των φυτών. Ότι είδους φυτά κι αν επιλέξουμε. πρέπει να απέχουν μεταξύ τους, ώστε να έχουν χώρο για να αναπτυχθούν, χωρίς συνωστισμό η' να σκιάζει το ένα το άλλο. Είναι χρήσιμο να έχουμε κάποια βράχια, ή driftwood στη θέση τους πριν ξεκινήσετε τη φύτευση. Τα φυτά γύρω και πίσω τους θα προσδώσουν μια φυσική εμφάνιση στην υποβρύχια σκηνή. Αν διαπιστώσετε ότι τα μοσχεύματα σας είναι πολύ μεγάλα για το ενυδρείο σας, κλαδέψτε το κάτω μέρος του κορμού στο μήκος που θέλετε. Κλαδέψτε τα φύλλα από το κατώτατο σημείο και αφήστε 2 ίντσες του γυμνού κορμού. Βάλτε το στέλεχος στο χαλίκι. Θα εμφανιστούν ρίζες που θα αναπτυχθούν μέσα σε λίγες εβδομάδες. Για τα φυτεμένα φυτά : Είναι καλύτερα να τα βάλετε μέσα στο χαλίκι μέχρι το σημείο που τα φύλλα εμφανίζονται από τις ρίζες & βεβαιωθείτε ότι δεν θα πιέσετε τα φυτά πολύ βαθιά μέσα στο χαλίκι. Το βαθύ φύτεμα θα τα σαπίσει. Η περιοχή όπου τα φύλλα αναδύονται από τις ρίζες θα πρέπει να είναι λίγο πιο πάνω ή στο επίπεδο του χαλικιού. Φυτά που απαιτούν γάντζωμα, όπως η Java Fern, μπορούν να ενωθεί με ένα κομμάτι driftwood χρησιμοποιώντας νάιλον πετονιά. Όταν η φτέρη προσκολληθεί στο ξύλο μετά απο λίγους μήνες, η πετονιά μπορεί να αφαιρεθεί. Τα ψηλότερα φυτά μπαίνουν στο πίσω μέρος του ενυδρείου. Οι κεντρικές περιοχές πρέπει να συμπληρωθούν με μικρότερα, πιο φουντωτά φυτά. Ενώ τα ψηλότερα θαμνώδη φυτά χρησιμοποιούνται για να κρύψουν γωνίες του ενυδρείου, τον εξοπλισμό και κάθε χώρο η'' κενό. Χαμηλής ανάπτυξης ή μικρά φυτά ενδείκνυται να τοποθετούνται κοντά στο μπροστινό μέρος. | Διαμόρφωση Ενυδρείου Betta
1) Το καθαρίζουμε χωρίς απορρυπαντικά .
2) Το τοποθετούμε στη θέση που θέλουμε προσέχοντας να μην το χτυπάνε οι ακτίνες του ήλιου , μακριά από θερμαντικά σώματα και πόρτες . 3) Πλένουμε την άμμο ή το χαλίκι καλά και τα τοποθετούμε με ύψος περίπου 5 cm . Αν θέλουμε φυτεμένο ενυδρείο πρώτα βάζουμε υπόστρωμα . 4) Τοποθετούμε το φίλτρο , το θερμοστάτη κ.τ.λ. 5) Γεμίζουμε με νερό ως τη μέση περίπου . 6) Βάζουμε τα ξύλα , τα φυτά, τις πέτρες κ.τ.λ. 7) Γεμίζουμε με νερό το υπόλοιπο . 8) Ξεκινάμε τη λειτουργία των φίλτρων . 9) Καθαρίζουμε τα τζάμια από άλατα . 10) Μετά από μέρες κάνοντας τα ειδικά tests και μόνο όταν είναι στρωμένο το νερό βάζουμε τα ψάρια. Τα must have των Betta |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου