Μπίγκλ-Beagle

Το Beagle είναι ένα σκυλί ευχάριστης ιδιοσυγκρασία και ευγενικής διάθεσης. Περιγράφονται σαν "Καλά"σκυλιά, είναι συμπαθέστατα και συνήθως δεν είναι ούτε επιθετικά, ούτε συνεσταλμένα αν και αυτό εξαρτάται από το σκυλί.Ζουν και ομαδικά και παρόλο που μπορεί αρχικά να είναι καχύποπτα με τους ξένους, τους κέρδισουν εύκολα.Δεν είναι καλοί φύλακες, αν και η τάση τους να γαβγίζουν ή ουρλιάζουν όταν έρχεται αντιμέτωπο με έναν άγνωστο το κανει καλό σκυλί συναγερμού, αλλά μέχρι εκεί.
Σαν λαγωνικά είναι έξυπνα, αλλά σε μεγάλη καταδίωξη είναι δύσκολο να εκπαιδευτεί. Είναι γενικά υπάκουος, αλλά μπορεί να είναι δύσκολο να το σταματήσουμε αν έχει μυρίσει κάτι και απασπάται ολότελα η προσοχή του από εσάς κυνηγώντας την μυρωδιά για μέρες. Μπορούν να εκπαιδευτούν καλά με ήπιο τρόπο,με το κόλπο τροφής σαν ανταμοιβή και έχει κατεταγεί σαν στην νοημοσύνη του σκύλου.Είναι όμως δημιουργικός, με τον δικό του τρόπο και επίμονος όταν πρόκειται για μυρωδιά.
Τα λαγωνικά Μπίγκλ είναι εξαιρετικά με τα παιδιά και αυτό είναι ένας από τους λόγους που έχουν γίνει δημοφιλή οικογενειακά κατοικίδια ζώα. Δεν θα ουριάξουν όλα τα λαγωνικά, αλλά τα περισσότερα θα το κάνουν όταν έρθουν αντιμέτωποι με παράξενες καταστάσεις.

Πραγματικά το πλέον αξιαγάπητο οικογενειακό σκύλι. Αν το προτιμήσετε δεν θα το μετανιώσετε ποτέ. Πάντα χαρούμενο, πάντα καθαρό, πάντα γεμάτο υγεία. Αυτό το σκυλί δεν χρειάζεται σχεδόν τίποτα παρά μόνο αγάπη και συντροφικότητα. Όσο για την όσφρησή του; Ένα μόνο θα πώ. Σε ένα πείραμα που έγινε, οι «διαγωνιζόμενοι» σκύλοι έπρεπε να βρουν ένα ποντίκι το οποίο κινούνταν σε έκταση 4000 τετραγωνικών μέτρων. Το Μπιγκλ διέπρεψε, εντοπίζοντάς το σε λιγότερο από ένα λεπτό!

Oι παπαγάλοι Cockatiel είναι ενδημικό είδος παπαγάλων και κατάγονται από την  Αυστραλία. Εκτρέφονται ως κατοικίδια ζώα και πτηνά συντροφιάς σε ολόκληρο τον κόσμο τα τελευταία 170 χρόνια όταν τα πρώτα πουλιά ήρθαν από την Αυστραλία στη Μεγάλη Βρετανία. Η εκτροφή τους χαρακτηρίζεται σχετικά εύκολη. 

Είναι μεσαίου μεγέθους πουλιά, έχουν ύψος 30 εκ. και βάρος 90-110 γραμμ. Χαρακτηριστικά γνωρίσματα το όμορφο κίτρινο λοφίο στην κορυφή του κεφαλιού και οι πορτοκαλιές βούλες που καλύπτουν τα αυτιά τους. Τα φτερά μπορεί να είναι γκρίζα, καφέ, λευκά ή κίτρινα και το κεφάλι, το λοφίο και η περιοχή κάτω από το ράμφος κίτρινα.
Το προσδόκιμο της ζωής τους μπορεί να φθάσει με την κατάλληλη διατροφή και περιποίηση τα 18 χρόνια. 
Το θηλυκό από το αρσενικό διαφέρουν ως προς την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα. Τα αρσενικά είναι πιο ζωηρά, ανεξάρτητα και δυναμικά πουλιά, ενώ τα θηλυκά πιο ήσυχα και χαδιάρικα. 
Και τα δύο φύλα* είναι δυνατόν να μιλήσουν, αν η εκπαίδευση ξεκινήσει από νωρίς & τους μιλάμε συχνά, αλλά εξαρτάται και από την προσωπικότητά τους. 

Για να γίνει η διαμονή των cockatiels πιο ευχάριστη, χρειάζονται ένα ευρύχωρο κλουβί του οποίου η μία τουλάχιστον πλευρά πρέπει να έχει οριζόντια κάγκελα για να μπορεί να ικανοποιεί την έμφυτη τάση του για σκαρφάλωμα. Επίσης καλό είναι να υπάρχουν ξύλινες πατήθρες διαφορετικής διαμέτρου μέσα στο κλουβί και διάφορα κατάλληλα παιχνίδια για να απασχολούνται. 

Η σχολαστική καθαριότητα του κλουβιού είναι απαραίτητη. Τα σκεύη φαγητού - νερού και τα παιχνίδια πρέπει να πλένονται συχνά και να τοποθετούνται σε κατάλληλες θέσεις ώστε να μην λερώνονται από τις κενώσεις του πουλιού. Ο πάτος πρέπει να στρώνεται με χαρτί που θα αλλάζουμε μόλις λερωθεί και θα ελέγχουμε τακτικά τις κενώσεις. 
Ακόμη πρέπει να τους εξασφαλίζουμε ήσυχο νυκτερινό ύπνο για 10-12 ώρες με σκεπασμένο κλουβί για να νοιώθουν περισσότερη ασφάλεια.
Η διατροφή πρέπει να αποτελείται από ειδικό για το συγκεκριμένο είδος πουλιών μείγμα σπόρων, πράσινα λαχανικά, ρύζι, δημητριακά, καλαμπόκι και φρούτα σε μικρές ποσότητες. 

Μπορούν να αναπαραχθούν μετά τους 18 μήνες, ζευγαρώνουν κυρίως από Αύγουστο μέχρι Δεκέμβριο αλλά και άλλες εποχές. 
Γεννούν από 2-5 αυγά, τα οποία επωάζει το θηλυκό σχεδόν πάντα το βράδυ, αλλά και το αρσενικό, επί 19-24 ημέρες. Απογαλακτίζονται και τρέφονται από μόνα τους σε ηλικία ~8 εβδομάδων.

Cockatiel - Λοφίο και Διαθέσεις** 

- Το ευχαριστημένο cockatiel κρατά το λοφίο του χαμηλωμένο. Οι άκρες των φτερών του δείχνουν προς τα επάνω.
- Τα παιχνιδιάρικα, όλο ζωντάνια cockatiels υψώνουν το λοφίο τους κάθετα. Αυτή η θέση υποδεικνύει ότι το πουλί είναι έτοιμο για δράση.
- Τα εκνευρισμένα cockatiels υψώνουν τα λοφία τους ίσια επάνω και οι άκρες των φτερών τους γέρνουν ελαφρώς μπροστά.
- Τα τρομαγμένα cockatiels φέρνουν το λοφίο τους προς τα πίσω και σφυρίζουν με απειλητικό τρόπο. Επίσης στέκονται σε όλο το ύψος τους, στητά, έτοιμα να αγωνισθούν ή να πετάξουν, ανάλογα με το τι υπαγορεύει η κατάσταση.

Cockatiel «Νυκτερινοί τρόμοι» ή «Σύνδρομο ταραχής»**
Τα cockatiels, ιδιαίτερα τα lutinos, δείχνουν πρόσφορα σε μια κατάσταση που περιγράφεται ως «Νυκτερινοί τρόμοι» ή «Σύνδρομο ταραχής cockatiel» ή ακόμα «Σύνδρομο σεισμού». Τα πουλιά που εμφανίζουν αυτό το σύνδρομο, πρέπει να ξαφνιάστηκαν στον ύπνο τους από δυνατούς θορύβους ή δονήσεις που τα τρόμαξαν ή τα ξύπνησαν. Στην περίπτωση των οικόσιτων πουλιών, αυτή η απότομη ταραχή μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό στις άκρες των φτερών, στα πόδια, στο στήθος ή την κοιλιά, καθώς το πουλί χτυπάει πάνω σε παιχνίδια ή στα κάγκελα του κλουβιού, όταν προσπαθεί να πετάξει μακριά από τον υποτιθέμενο κίνδυνο.

Οι ιδιοκτήτες πουλιών μπορούν να τα προστατεύσουν από τέτοιους τραυματισμούς, τοποθετώντας μια μικρή λάμπα νυκτός κοντά στο κλουβί, έτσι ώστε να βλέπει το πουλί πού βρίσκεται στη διάρκεια ενός τέτοιου επεισοδίου και να μην τρομάξει.

Τροφή για χαμαιλέοντα

Προσοχή στην διατροφήΠρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στη διατροφή του χαμαιλέοντα. Μπορεί να βαρεθούν γρήγορα την ίδια τροφή και ως αποτέλεσμα θα τρώνε λιγότερο ή καθόλου. Για να έχουμε ένα χαμαιλέοντα καλοταϊσμένο, με βέλτιστη υγεία και συνθήκες  πρέπει να του αλλάζουμε την τροφή.
Μέχρι να ενηλικιωθεί θα πρέπει να τον ταΐζουμε καθημερινώς φρέσκια ζωντανή τροφή σε όση ποσότητα έχει διάθεση να φάει. Ο ενήλικας χαμαιλέοντας δεν πρέπει να ταΐζεται καθημερινώς αλλά πρέπει να τον αφήνουμε να αισθάνεται πείνα. Αυτό σημαίνει τάισμα μέρα παρά μέρα ή μια φορά κάθε τρεις μέρες.
Ιδιαίτερη προσοχή να μην ταΐζουμε το χαμαιλέοντα περισσότερο απ’ όσο πρέπει. Όσο είναι μικρά τρώνε αναλόγως 7-20 έντομο μικρού ή μεσαίου μεγέθους. Όταν ενηλικιωθούν τρώνε 5-15 μεγάλου μεγέθους, μέρα παρά μέρα. Οι τροφές που δίνονται στο χαμαιλέοντα θα πρέπει να προέρχονται από συγκεκριμένη εκτροφή. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να του προσφέρουμε τροφή που κυκλοφορεί στο σπίτι και γενικά εκτός εκτροφής.  Μπορεί να περιέχει χημικά ή φυτοφάρμακα τα οποία να αρρωστήσουν ή ακόμα και να σκοτώσουν το ερπετό μας.

Τροφές για χαμαιλέοντες

Προνύμφες εντόμων

• Αλευροσκούληκο / mealworm : Εύκολη και αρκετά οικονομική τροφή για χαμαιλέοντες. Είναι πολύ εύκολο στο gut loading με φρούτα και λαχανικά. Περιστασιακό τάισμα με τα αλευροσκούληκα γιατί ο εξωσκελετός του περιέχει χιτίνη η οποία είναι δυσκολοχώνευτη και μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα.
• Superworm / Zophobas morio : Εύκολη και αρκετά οικονομική τροφή, ευκολοχώνευτη, αφού ειναι μαλακή και περιέχει μικρή ποσότητα χιτίνης. Φτάνει τα 5 εκατοστά.
• Μελοσκούληκα / κηροσκούληκο / waxworm : Θρεπτικά και εύκολα στη συντήρηση. Δυστυχώς οι χαμαιλέοντες μπορεί να τα αγαπήσουν περισσότερο απ’ όσο πρέπει και να μην δεχτούν άλλη τροφή. Για να αποφευχθεί μια τέτοια κατάσταση θα πρέπει να προσφέρονται με προσοχή. Τα waxworms είναι μια πολύ καλή τροφή για να μάθουν οι χαμαιλέοντες να ταΐζονται από το χέρι. Μπορούν να ταϊστούν και αφού μεταμορφωθούν σε πεταλούδες.
• Phoenix worms / Black soldiers fly : Δοκιμάστε πρώτα ότι το δέχεται ο χαμαιλέοντας, αν το δεχτεί είναι από τις θρεπτικές τροφές. Μικρό προς μεσαίο μέγεθος τροφής. Πολύ μαλακό και ευκολοχώνευτο. Έχει τέλεια ισορροπία ασβεστίου και φωσφόρου χωρίς να χρειάζεται προσθήκη συμπληρώματος ασβεστίου. Μπορούν να ταϊστούν  και ως μύγες όταν μεταμορφωθούν.  
• Butter worms | Tebo’s worms | Chilecomadia moorei :  Ιδιαίτερα ελκυστικό σαν το waxworm αλλά με λιγότερα λιπαρά. Πολύ μαλακό.
• Pachnoda Butana | Dola’s worm : Μεγάλο feeder για ενήλικες χαμαιλέοντες. Φτάνει τα 5 εκατοστά και έχει πολύ κρέας. Προσοχή στο δυνατό του δάγκωμα, να συνθλίβονται τα σαγόνια πριν προσφερθεί στο ερπετό.

Κατσαρίδες : Η πιο εύκολη τροφή στη συντήρηση και στη δημιουργία αποικίας. Δεν μεταμορφώνονται ούτε σε σκαθάρια ούτε σε μύγες και ζουν 1-2 χρόνια. Αναλόγως της ηλικία και του είδος τους υπάρχουν σε διάφορα μεγέθη, οπότε πάντα θα υπάρχει μέγεθος κατάλληλο για το μέγεθος του χαμαιλέοντα.

• Red Runners | Blatta Lateralis | Shelfordella tartara | Turkistan Roaches : Οι πιο μικρές σε μέγεθος. Πολύ κινητικές διεγείρουν το ένστικτο του χαμαιλέοντα. Μωρά είναι 3 χιλιοστά και μπορούν να φτάσουν τα 2 εκατοστά.
• Dubia Roaches | Blabtica Dubia : Διαθέτουν πολύ μεγάλο ποσοστό κρέατος. Φτάνουν τα 5 εκατοστά οι αρσενικές και 4 οι θηλυκές.
• Blaberus Craniifer | Death’s head cockroach : Πιο σπάνια από τις υπόλοιπες, φτάνει πολύ μεγάλο μέγεθος, έως 7 εκατοστά. Ιδιαίτερα όμορφες, διατηρούνται και ως κατοικίδια παρατήρησης.

Γρύλοι / crickets : Αν κάνουμε gut load τους γρύλους με καρότο ή πατάτα και φρέσκια πράσινη σαλάτα καλύπτουμε το 80% των συνολικών θρεπτικών απαιτήσεων του χαμαιλέοντα. Οι γρύλοι έχουν όμως επειδή έχουν χαμηλό λόγο Ασβεστίου / Φωσφόρου, θα πρέπει να τους πασπαλίζουμε με συμπλήρωμα ασβεστίου (σκέτο και όχι αυτό με τις βιταμίνες).

Ακρίδες / grasshopers : Ένα καταπληκτικό γεύμα ειδικά για τους Veiled chameleons. Gut load με πράσινη σαλάτα. Ως μεγάλο feeder θα πρέπει να ταΐζεται μόνο σε ενήλικες.

Δροσόφυλλα / μύγες : Τροφή πολύ μικρή σε μέγεθος. Ιδανική για μωρά χαμαιλέοντες. Πολύ εύκολη η δημιουργία αποικίας τους.

Γεωσκώληκες : Δοκιμάστε πρώτα ότι το δέχεται ο χαμαιλέοντας. Πρόκειται για μια τροφή πλούσια σε μεταλλικά στοιχεία και με ελάχιστα λιπαρά. Σε μικρότερο μέγεθος είναι τα Red Worms και σε μεγαλύτερο τα Nightcrawlers.

Σαλιγκάρια : Μπορούν να ταϊστούν ολόκληρα με το κέλυφος.

Ποντίκι pinky : Υπάρχουν πολλές διαφωνίες για το αν πρέπει να ταΐζονται με αυτά οι χαμαιλέοντες. Μπορεί βέβαια ούτε καν να το δεχτεί. Σε περίπτωση που το δέχεται μπορούμε να το προσφέρουμε 1 φορά κάθε εβδομάδα ή κάθε 15 μέρες. Προσφέρει ασβέστιο και πολλά θρεπτικά στοιχεία στο ερπετό μας.

Συμπληρώματα τροφής πρέπει να προσφέρονται με τον παρακάτω τρόπο.

• Ασβέστιο: Τα περισσότερα ταΐσματα πρέπει να περιλαμβάνουν πασπάλισμα με σκέτο ασβέστιο.  
• Ασβέστιο με D3 / Πολυβιταμίνες : Πασπάλισμα της τροφής με αυτό το σκεύασμα 2 φορές την εβδομάδα όταν είναι μωρά και 1 φορά την εβδομάδα όταν είναι ενήλικα

Λαχανικά και φρούτα : Μπορείτε να προσφέρετε φρούτα και λαχανικά στο χαμαιλέοντα, με αρκετή πιθανότητα να τα φάει, όπως ραδίκι, γλυκιά κολοκύθα (η πορτοκαλί που χρησιμοποιείται στις πίτες), blueberries, πολύ λεπτές φέτες από μήλο και αχλάδι. Επίσης μπορεί να φάει και τα διακοσμητικά φυτά που υπάρχουν στο τεράριουμ όπως φίκος και ιβίσκος.

Πιάσιμο τροφής
Ο χαμαιλέοντας είναι γνωστός για το πως αρπάζει την τροφή. Χρησιμοποιεί τη γλώσσα του, η οποία φτάνει μιάμιση με 2 φορές το μέγεθος του, χωρίς την ουρά. Μπορεί και πετά την γλώσσα του σε 0.01 δευτερόλεπτα.

Ιγκουάνα

Το ιγκουάνα είναι ζώο κυρίως φυτοφάγο. Το ιγκουάνα αποτελεί μια ενδιαφέρουσα επιλογή για κατοικίδιο και νέο είδος πελάτη κτηνιατρείου. Με τη σωστή φροντίδα και κατάλληλη αντιμετώπιση το ιγκουάνα, μπορεί να έχει 20 χρόνια ζωής και παραπάνω. Είστε προετοιμασμένοι και συνηδειτοποιημένοι τόσο, ώστε να αναλάβετε την ευθύνη ενός τέτοιου κατοικίδιου για τόσα χρόνια; Έχετε μεγάλη ευθύνη στο να το συντηρείτε, να ασχολείστε μαζί του και να του παρέχετε όλες αυτές τις περίεργες συνθήκες που αφορούν την επιβίωση, αλλά και την προσεγμένη διατροφή που απαιτεί; Τα ιγκουάνα έχουν συναισθήματα όπως και τα περισσότερα ζώα, αλλά ίσως δεν τα εκφράζουν όσο κάποια άλλα. Είναι μεγάλο σοκ ο αποχωρισμός του από τον ιδιοκτήτη και πολύ συχνά τα οδηγεί στο θάνατο.
 

Η διατροφή του σε γενικές γραμμές πρέπει να είναι πλούσια σε κάλσιο και φτωχή σε φωσφόρο, και να περιέχει επαρκή ποσότητα βιταμίνης D. Η βιταμίνη D παίζει βασικό ρόλο στην απορρόφηση του κάλσιου. Απουσία βιταμίνης D από τον οργανισμό του ιγκουάνα, σημαίνει ότι το ζώο δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το κάλσιο. Τα περισσότερα πολυβιταμινούχα προϊόντα, που υπάρχουν στο εμπόριο περιέχουν ότι χρειάζεται το ιγκουάνα σας σε κάλσιο, φωσφόρο και βιταμίνη D. Ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο πρέπει να περιλαμβάνει 60-70% πράσινα λαχανικά, 15-25% λαχανικά καρότα, μπιζέλια, μπρόκολο και 5-10% φρούτα . Μερικά από τα φαγητά που μπορεί να καταναλώσει το ιγκουάνα είναι: λάχανο, φύλλα ρέβας, μαϊντανός, ραδίκια, σύκα, αχλάδι, αντίδι, φραγκοστάφυλο, πράσο, σταφύλια, πράσινα φασόλια, ραπανάκια, μπάμια.

   Το ιγκουάνα χρειάζεται καθημερινό τάισμα. Πρέπει να προσφέρετε την τροφή του κομμένη σε πολύ μικρά κομματάκια, γιατί με αυτόν τον τρόπο του δημιουργούνται λιγότερα προβλήματα κατά την κατάποση και διευκολύνεται η πέψη. Η προσθήκη συμπληρώματος καλσίου είναι καθημερινή ανάγκη και η προσθήκη πολυβιταμινών και άλατων μία ή δύο φορές την εβδομάδα. Η ζωική πρωτείνη θεωρείται επιβλαβής για το ιγκουάνα και καλό είναι να μην περιλαμβάνεται στο σιτηρέσιο τους. Τα ιγκουάνα έχουν τη δυνατότητα να καταλαβαίνουν πόσο πρέπει να φάνε. Είναι από τα λίγα ζώα, που δεν πρόκειται να φάνε περισσότερο από όσο πρέπει και βέβαια πρέπει να γνωρίζετε ότι καταναλώνει περισσότερη πορότητα τροφής το καλοκαίρι, παρά το χειμώνα.

   Έχετε πάντοτε φρέσκο, καθαρό νερό στη διάθεσή του. Το ιγκουάνα χρειάζεται αρκετό νερό για να επιβιώσει,  είδικά την εποχή αλλαγής δέρματος. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει ένα μεγάλο μπολ με νερό στο κλουβί του, ώστε να μπορεί να πίνει όποτε αυτό θέλει και φυσικά να είστε σχολαστικοί με την καθαριότητα.

   Το ιγκουάνα έχει μήκος μόλις 15cm όταν γεννηθεί και αυξάνεται σχετικά γρήγορα, ώστε να φθάσει σε πλήρη ανάπτυξη με ολικό μήκος 1.50 με 2 μέτρα. Η ουρά του αποτελεί το μισό περίπου του συνολικού του μήκους και φέρει χαρακτηριστικές μαύρες ρίγες. Το πράσινο ιγκουάνα μπορεί να ποικίλλει σε αποχρώσεις του πράσινου. Το δέρμα του είναι τραχύ στην υφή και η πλάτη του αποτελείται από πολλά μυτερά λέπια, τα οποία έχουν σκοπό να το προστατεύουν από τους εχθρούς. Έχει μεγάλα δάκτυλα και νύχια, για να εξυπηρετείται όταν πρέπει να αρπάζει γερά και να σκαρφαλώνει. Τα νύχια του είναι κοφτερά. Καλό είναι τα κόβετε συχνά, τουλάχιστον 2 με 3 φορές το χρόνο, για να αποφύγετε δυσάρεστες περιπτώσεις τραυματισμού και του ίδιου αλλά και του εαυτού σας. Για το κόψιμο των νυχιών μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας, αφου αγοράσετε τον ανάλογο νυχοκόπτη ή να επισκευτείτε έναν κτηνίατρο. Προσοχή όμως πρέπει να κόβετε μόνο τις άκρες των νυχιών και όχι πιο πάνω, που είναι η μήτρα του νυχιού, γιατί θα έχετε αιμορραγίες.

   Το ιγκουάνα δεν είναι επιθετικό και μπορεί να εξημερωθεί εύκολα. Για την εξημέρωση του βασική προϋπόθεση, είναι να υπάρχει επαφή με τους ανθρώπους του περιβάλλοντος του σε καθημερινή βάση. Για την εξημέρωση του χρειάζονται βόλτες έξω από το κλουβί του, αγκαλιά , χάδια, να του μιλάτε ήρεμα, τρυφερά, ψυθηριστά και να αποφεύγετε πάντα φασαρίες και κάθε απότομη κίνηση. Τα αρσενικά ιγκουάνα μπορεί να γίνονται λίγο κτητικά με την περιοχή τους και ίσως να παρουσιάζουν κάποια επιθετικότητα Η επιθετική διάθεση τους εκδηλώνεται ανοίγοντας επιδεικτικά όλο το δέρμα που κρέμεται κάτω από το πηγούνι και στη συνέχεια να σκληραίνουν και να φουσκώνουν όλο το κορμί τους. Το χαρακτηριστικό νεύμα με το κεφάλι, είναι ένας τρόπος επικοινωνίας του ιγκουάνα με τον άνθρωπο ή με άλλα ζώα. Αποφεύγετε να πιάνετε το ιγκουάνα από την ουρά, διότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να κοπεί η ουρά του. Αυτό βέβαια δεν πρέπει να σας ανησυχεί, καθώς το ιγκουάνα έχει την ικανότητα να αναπλάθει την ουρά του.

   Ένα υγιές ιγκουάνα είναι πάντα δραστήριο, όσο δραστήριο μπορεί να είναι ένα τέτοιο ζωάκι. Οι ασθένειες που συνήθως παρουσιάζει είναι: 1. Λόγω αφυδάτωσης βλάβες στα νεφρά που μπορεί να αποβούν μοιραίες για τη ζωή του. 2. Διατροφή μη ισορροπημένη και φτωχή σε κάλσιο, φωσφόρο και βιταμίνες, μπορεί να προκαλέσουν βλάβες στα οστά. 3. Τέλος από υπερβολικές διαταραχές της θερμοκρασίας και του περιβάλλοντος κρύο ή ξηρασία μπορεί να προκληθούν αναπνευστικά προβλήματα.